Wersja PDF
Z Życia Kościoła
Obchody liturgiczne miesiąca
- 4 października – św. Franciszka z Asyżu, Wyznawcy
- 7 października – NMP Różańcowej
- 11 października – Macierzyństwa NMP
- 15 października – Św. Teresy z Avili, Dziewicy
- 16 października – Św. Jadwigi, Wdowy
- 18 października – Św. Łukasza, Ewangelisty
- 28 października – Śś. Szymona i Judy Tadeusza, Ap.
- 31 października – Uroczystość Chrystusa Króla
Postawa serca a postawa ciała w kulcie Bożym. Oddawanie czci Bogu przez człowieka jest niejako “dwuwarstwowe”. Pierwszą z nich jest wszelkie działanie, które nazwiemy duchowym, jak modlitwa, pobożne rozmyślanie czy zdobywanie wiedzy. Druga “warstwa” jest cielesna, czyli działamy w sferze materii i ciała poprzez przyjście fizyczne do budynku kościoła na modlitwę czy pomoc innym, np. dając jeść głodnemu czy przytulając strapionego. Jednak prosta obserwacja daje wnioski, że nie da się oddzielić jednej “warstwy” od drugiej, stąd użycie cudzysłowu. Do tej jedności odwołuje się pewne łacińskie powiedzenie: Ante Deum stantes, ne sitis mente vagantes. Si cor non orat in vanum lingua laborat – Przed Bogiem stojąc niech umysł nie błądzi. Jeśli serce się nie modli to usta daremnie pracują. Na pierwszy rzut oka samo sformułowanie jest jasne. Ważne jest skupienie na tym, co dzieje się tu i teraz. Moja koncentracja powinna być całkowicie Bogu, przed którym staje. Inaczej moja modlitwa będzie bezcelowa. Przecież chodzi w niej przede wszystkim o spotkanie z moim Panem. Bez sensu są spotkania z bliskimi, kiedy oglądanie telewizora albo korzystanie z telefonu komórkowego stanowią moje główne zajęcie. Kiedy sięgniemy głębiej do tego powiedzenia, możemy również dostrzec inną stronę braku modlitwy serca. Moje serce może być nieobecne na modlitwie również przez przywiązanie do grzechu, który będzie odciągał mnie od Pana. Bardzo często może dojść do wtedy do pozornego rozdziału pomiędzy działaniami ducha i ciała. Będziemy przyjmowali postawy liturgiczne, nawet pięknie śpiewali, ale będzie to tylko maska, którą przyjmiemy wobec zgromadzonych, bo przecież Pana nie da się oszukać. Przykładem tego może być brak przebaczenia. Trwamy w złości i zacietrzewieniu, które jątrzy rany zadane naszemu duchowi. Sami też popełniamy przewinienia. Przychodzimy na liturgię i bijemy się w pierś pochyleni wyznając, że wyznajemy Bogu Wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze D z i e w i c y, Ś w i ę t e m u M i c h a ł o w i , J a n o w i Chrzcicielowi, Świętym Piotrowi i Pawłowi, wszystkim świętym i kapłanowi – braciom, że zgrzeszyliśmy i prosimy o modlitwę o miłosierdzie nad nami. Wszyscy tak samo, nie ma znaczenia płeć, pochodzenie, wykształcenie, majątek czy koligacje. Także wielkość win, co będzie budziło w pierwszej chwili nasze oburzenie. Tak samo będziemy wyznawali nasze winy i prosili o przebaczenie, jak odbywający karę w najbliższym więzieniu. W oczach Bożych tak samo grzeszymy. Więc jest rozdźwięk, kiedy błagamy o miłosierdzie na zewnątrz, a nie potrafimy sami okazać go tym, którzy nam zawinili. Albo kiedy próbujemy na zewnątrz pokazać naszą pobożność i wyższość nad innymi. Nasz duch jest przepełniony pychą, która zajmuje naszą uwagę i odciąga nas od Boga. Myślimy jak dobrze wypaść przed innymi, a nie jak być z Ojcem. Dobrym ćwiczeniem tej umiejętności jest modlitwa w ciszy, w domu, kiedy nas nikt nie widzi. Wtedy dopiero nasza zewnętrza postawa pokaże nam, co mamy wewnątrz, kiedy stajemy przed Panem i czy nasze usta, albo ciało nie pracują na darmo.
Informacje
Terminy Mszy Trydenckich w Tychach i Katowicach
- 17 października A.D. 2021 / godz. 13.30 – Tychy, Kościół pw. Św. Marii Magdaleny
- 07 listopada A.D. 2021 / godz. 17.30 – Katowice, Kościół pw. Św. Św. Jana i Pawła
- 21 listopada A.D. 2021 / godz. 17.30 – Tychy, Kościół pw. Św. Marii Magdaleny
- 05 grudnia A.D. 2021 / godz. 17.30 – Katowice, Kościół pw. Św. Św. Jana i Pawła